Dank je wel opa en oma

Velen onder ons zullen naar de overwinningstoespraak geluisterd hebben van de nieuwe Amerikaanse president, Joe Biden. Er zijn dan woorden die blijven hangen, zoals bij Paus Franciscus. Hij sprak zijn eerste, warme woorden als paus: "Goedenavond". Onverwachte woorden in die context, maar omdat ze uit het hart kwamen, blijven ze hangen.

Bij Biden zal ik zijn laatste  woorden onthouden, ook onverwacht voor ons Europeanen. Men zegt wel eens dat de Amerikaanse president de machtigste man van de wereld is. Die eindigt zijn eerste toespraak als president met een verwijzing naar zijn grootouders. "Mijn grootvader zei tegen me: 'Joe, blijf geloven'. En toen riep grootmoeder: 'Verspreid het geloof'!"

Dit moet toch een opstekertje zijn voor alle gelovige grootouders die blijven spreken over hun geloof, die blijven getuigen van hun vreugde en wijsheid, die ze vanuit het geloof hebben mogen ontdekken. Je ziet wel, vele jaren later kunnen die woorden springlevend worden. Heel de wereld heeft dit gehoord. Net zoals Jezus' woorden, die na tweeduizend jaar nog springlevend zijn, voor hen die erin geloven. Maar geloven wij er nog wel in?

Vaak hoor ik zeggen: "We zullen maar geen ruzie maken", maar getuige zijn is niet gelijk aan ruzie maken. Getuige zijn is leven vanuit Jezus' boodschap en die in woord en daad verkondigen. Het woord heeft geklonken, omdat Biden leeft vanuit een verbondenheid met God. Nu komt de zwaarste taak: dit geloof ook in daden omzetten. President van eenheid en verzoening zijn, kiezen voor de mensen en hun geluk, hun welzijn... Het is een hele opdracht waarvan hij zich terdege bewust is, zoals we al konden horen in zijn toespraak.

Waar haalt hij de kracht en inspiratie vandaan om voor die boodschap te blijven kiezen? We kregen op de dag na zijn toespraak in het nieuws een antwoord daarop. Na een drukke, korte nacht trok hij 's anderendaags met zijn familie naar de zondagseucharistie. Net alsof hij zijn grootmoeder nog hoorde roepen vanuit de keuken: "Joe, verspreid het geloof!" De overtuiging van zijn grootmoeder draagt hij met zich mee.

Laten ook wij blijven getuigen, want dat is de vreugde voor je kinderen, kleinkinderen, achterkleinkinderen. Dat is misschien het mooiste geschenk dat we dit jaar onder de boom kunnen leggen. Iets kopen zullen we waarschijnlijk niet mogen. Maar je geeft dan wel iets heel waardevols.
Wie weet door wie dat geschenk nog eens ooit op zo'n wereldmoment wordt bovengehaald.

Luc Vanherck, pastoor-moderator PE St.-Jozef Kinrooi
​