De herders keerden terug, terwijl zij God verheerlijkten en loofden om alles wat zij gehoord en gezien hadden; het was juist zoals hun gezegd was. Nadat de acht dagen voorbij waren en men Hem moest besnijden, ontving Hij de naam Jezus, zoals Hij door de engel was genoemd voordat Hij in de schoot van zijn moeder was ontvangen. (Lucas, 2, 16-21)
Overweging Voordat een kind geboren wordt, hebben de ouders vaak al heel lang nagedacht over namen. Eerst lacherig, dan ernstig. Welke naam geef je je kind mee? Je krijgt niet zomaar een naam. Die is bedacht. Speciaal voor jou. En ook al heten er nog enkele andere kinderen in je omgeving zo, jouw naam is speciaal. Die hoort bij jou. Dat ben jij. Daarom luister je ook als die naam klinkt. Soms onbewust: is daar iemand die mij roept? Je kijkt vanzelf op. Omdat jij het bent. Eenmaal je ouders jou die naam hebben gegeven, valt die naam op aarde. Je gaat ermee aan de slag. Die naam geeft jou door aan de geschiedenis. Als de naam wordt uitgesproken, vernoemd wordt zeggen we, dan weten de anderen wie je bent, waartoe je uitgenodigd en geroepen mag worden. Zo geeft de geschiedenis ons ook die naam door van Jezus, zoon van Maria en Jozef, zoon van de Ene, die de Ene laat worden omdat Hij is. Als die naam genoemd wordt, kijkt er altijd Iemand op. Omdat Zijn naam genoemd wordt. De naam die als een ster al eeuwen aan de hemel staat en die met ons door het leven gaat. Jezus is ons komen tonen hoe belangrijk een mensenleven is. Ja, hoe belangrijk is een mensenleven? Gewoon, een mensenleven. Te midden van miljarden die op aarde leven. Hoe belangrijk is dan één van die mensenlevens? Eén van die geschiedenissen? Wat kan één mens doen in een wereld die geregeerd wordt door zo velen? Het helpt om die vragen in perspectief te zetten. Het perspectief van de tijd. Er zijn al heel veel mensen voor ons geweest en velen zullen na ons zijn. Al die levens mogen we aan een koord rijgen die door de eeuwen heen loopt. Deze koord mogen we volgen. Ze is door God gespannen, Hij is er ooit mee begonnen. En kijk: geslachten gaan en geslachten zullen komen. Tellen heeft geen zin. Maar door ze aan deze koord te rijgen, krijgen al die levens een plaats, doel en richting. De belofte komt van God, die er zal zijn, die nooit het werk loslaat dat Hij begon. Hij draagt het door de tijd. Een mensenleven telt niet, of juist toch wel: door de koord te volgen rijgt een mens de tijd aan elkaar, jaar in jaar uit, in verbondenheid met andere mensen, samen op weg met God. Roger Janssen, kruisheer pastoor-moderator
0 Comments
Leave a Reply. |
NieuwsLangs deze weg willen we u informeren over wat er leeft in onze parochies. (Her-)Abonneren
Dossiers
All
Archieven
May 2023
|