Overweging zondag 24 januari

Sinds 1995 leeft ieder van ons in een ander tijdperk. Het gebruik van de email en later van de social media door het grote publiek opende de deur naar een samenleving, die in de greep is geraakt van onmiddellijkheid en interactiviteit. Of er belangstelling is voor wat wij denken en doen? Om dit te weten starten we met een blog of een vlog. We sharen met onze vrienden en bij uitbreiding naar onze followers....

Nadat Johannes gevangen was genomen, ging Jezus naar Galilea, waar hij Gods goede nieuws verkondigde. Dit was wat hij zei: "De tijd is aangebroken, het koninkrijk van God is nabij: kom tot inkeer en hecht geloof aan dit goede nieuws."
Toen Jezus langs het Meer van Galilea liep, zag hij Simon en Adreas, de broer van Simon, die hun netten uitwierpen in het meer; het waren vissers. Jezus zei tegen hen: "Kom, volg mij! Ik zal van jullie vissers van mensen maken." Meteen lieten ze hun netten achter en volgden hem. Iets verderop zag hij Jakobus, de zoon van Zebedeüs, en zijn broer Johannes, die in hun boot bezig waren met het herstellen van de netten, en direct riep hij hen. Ze lieten hun vader Zebedeüs met de dagloners achter in de boot en volgden hem." (Marcus 1, 14-20)

Overweging
Sinds 1995 leeft ieder van ons in een ander tijdperk. Het gebruik van de email en later van de social media door het grote publiek opende de deur naar een samenleving, die in de greep is geraakt van onmiddellijkheid en interactiviteit. Of er belangstelling is voor wat wij denken en doen? Om dit te weten starten we met een blog of een vlog. We sharen met onze vrienden en bij uitbreiding naar onze followers. We tweeten en we liken en we helpen om van een bepaald onderwerp een trending topic te maken. In het beste geval gaan wijzelf van tijd tot tijd viraal en worden een icoon, een rolmodel voor tal van volgers op het internet.

Van tijd tot tijd plaatsen we kritische kanttekeningen bij onze drukke agenda. Tot aan de coronacrisis zat ons leven vol haast en veel moest dan ook meteen in orde worden gebracht. Wie een opdracht kreeg, had die liefst gisteren nog klaar gehad. Onze agenda, ook die van de kinderen, stond vol activiteiten. Direct is een woordje dat precies aangaf waar het om draaide: in je agenda stond van uur tot uur aangegeven wat er gebeuren moest en wat geen uitstel duldde. Iedereen beweerde, dat het gebruik  van je agenda getuigde van toewijding aan je werk, en met uitbreiding aan je leven. Want ook je familiale leven, je culturele en sociale contacten, ... het werd allemaal geprogrammeerd in je agenda. Toewijding was goed, want zij stond in groot contrast met slordigheid en verwaarlozing.

Zal ons leven, eenmaal de corona-crisis geluwd is, er minder onmiddellijk, direct, meteen uitzien? Welke effecten zullen zoom, teams, telewerken, enz. op het efficiënt gebruik van tijd en energie sorteren? We weten het niet.

In het evangelieverhaal van vandaag wordt ook over meteen, over direct gesproken. Hier staat niet zomaar meteen.

Volgens geleerden moet Jezus er gewoon hebben uitgezien. Een donkere, gedrongen man met een wilde baard. Voor de gelovigen is dit beeld echter onbelangrijk. Het innerlijk van Christus was zijn uiterlijk: mooi, genadig en liefdevol. Een mens bij de gratie Gods. Die man sprak de eerste leerlingen direct aan en meteen ... Het is niet te begrijpen dat vier mannen zomaar hun werk in de steek laten en Jezus achterna gaan. Wat zal hun achterban daarvan zeggen? Makkelijk om mee te gaan en het werk te laten voor wat het is. Het getuigt van geen enkele verantwoordelijkheidszin. Dit kan de bedoeling niet zijn.

Het levensverhaal dat Jezus aan iedereen wil vertellen, draait erom dat geen mens mag vergeten wat zijn of haar komaf is en waarheen we op weg zijn. Deze gedachte is niet alleen Jezus heilig, maar doordringt ook heel ons doen en laten. Jezus wil hiermee aangeven dat mensen nooit samenvallen met hun werk, met hun arbeid en dat er meer is dan de eigen familiekring.

Jezus annuleert het vissersberoep niet, maar geeft aan het vissen een dimensie meer. Hij spreekt over vissers van mensen. Hij vermenselijkt dit beroep en daarmee alle beroepen. Wat voor arbeid men ook doet, het gaat altijd om het welzijn van de mensen, ook binnen zijn of haar beroep.

Het gezinsleven wil Jezus niet ontwrichten, of menselijke relaties stuk maken, integendeel. Maar hij geeft ook hier een dimensie mee van wereldwijde verbondenheid, van over de grens van de kleine samenlevingsverbanden heen.

Op die manier worden we allemaal familie van elkaar, broers en zussen, graag of niet. Alle activiteiten die gericht zijn op dit samen, werken mee aan het verstaan van dit evangelieverhaal. Samenlevingsvraagstukken wereldwijd aanpakken ligt in het verlengde hiervan, want ieder mens, waar ook geboren, heeft het nodig om een materieel en geestelijk onderdak te hebben en niet gedoemd te zijn tot zwerven en rondhangen.

Roger Janssen, kruisheer
pastoor-moderator pastorale eenheid Harlindis en Relindis