Roy (16) terug van de wereldjongerendagen.

In het weekend hadden wij een gesprek met Roy Munsterman. Hij is lid van de jongerenkerk Maaseik. In juli nam hij deel aan de wereldjongerendagen in Polen. Pastoor Michael Gnanaraj hield een vraaggesprek met Roy. Wij mochten nota’s nemen en verslag geven. (Michel Housen) Hier het verhaal.

Waarom ben je naar de wereldjongerendagen gegaan?
Twee redenen: omwille van het geloof en omdat Polen mij aantrok. Met zovelen samen zijn doet een mens iets. Ik had de ervaring van de jongerenontmoeting in Rome. Dat was heel tof en dat wekte het verlangen om naar Polen te gaan. Tevens is dit een culturele reis waar we kennis konden maken met de bevolking, de stad Warschau, met een concentratiekamp…
Wanneer ben je vertrokken?
Onze autobus vertrok op 17 juli vanuit Antwerpen.
Met wie ben je er heen gegaan?
Ik heb mij ingeschreven langs IJD ( interdiocesane jeugddienst ) en wij zijn vertrokken vanuit Antwerpen. Er waren verschillende voorprogramma’s. Ik heb gekozen voor het residentiële programma. Vanuit een standplaats bezochten wij dan een deel van Polen.
Waren er ook jongeren uit de omgeving van Maaseik.
De deelname van de Belgen was niet overdonderend. Ik meen van een zevenhonderd. Vanuit Maaseik of Noord Limburg waren we met een viertal. Mogelijk waren er meer die met een andere organisatie zijn meegegaan. Ik kende alleen Veerle uit Molenbeersel en dit vanuit de jongerenkerk Maaseik.
Is de reis meegevallen?
Ik wist niet wat ik mocht verwachten. Maar het was een heel leuke ervaring. Het is een langdurige busreis. De sfeer met al die jongeren is geweldig. De reis was perfect georganiseerd. Wij logeerden in een school en wij deelden een beetje het leven met die gemeenschap. Op zondag zat de kerk daar nog vol en men bouwt nog nieuwe kerken bij. Deze reis is een heel aparte ervaring, een reis om niet te vergeten.
Heb je veel steun gekregen van familie, vrienden of kennissen?
Heel zeker. Ik heb het aan vele vrienden verteld. Er kwamen alleen maar positieve reacties. Niet alle vrienden delen hetzelfde geloof. Sommigen wilden wel meegaan maar hebben de stap toch niet gezet.  Er kwam wel positieve commentaar.

Wat heb je daar gedaan?
De kennismaking met Polen was heel leerrijk.  Wij hebben stadsbezoek gedaan en vele historische achtergronden leren kennen. In Warschau bijvoorbeeld deden wij een echte culturele stadswandeling. Wij hebben ook kennis gemaakt met de plaatselijke bevolking. De herinnering aan de tweede wereldoorlog is nog sterk aanwezig.
Iedere dag was er een dagopening en een dagsluiting: daar was tijd voor gebed, evangelielezing, bezinning en gezang. Wij hebben ook enkele vieringen met de Polen gevolgd. Geknield op een bidstoel zitten en de communie op de tong ontvangen doet wel raar aan.
De wereldjongerendagen bestaan uit twee delen:  de reis en het voorprogramma dat vrij rustig verloopt en dan de jongerendagen zelf. Heel indrukwekkend waren o.a. de openingsviering, de verwelkoming van de paus, de kruisweg, de avondwake en de slotviering op zondag met meer dan twee miljoen jongeren. Wat ook veel indruk maakte waren de groepen jongeren op weg naar een activiteit: vele jongeren op weg…

Ben je tevreden met het bezoek en wat heeft jou het meest getroffen?
Ik ben heel tevreden en de avondwake heeft op mij het meest indruk gemaakt. Wanneer het duister werd kreeg iedereen een lichtje. Die bijna twee miljoen lichtjes en die stilte: een moment om nooit te vergeten. Dat is niet onder woorden te brengen.
De catechesemomenten en de eucharistievieringen met de bisschoppen waren ook heel fijn. Tijdens een van die catechesemomenten vernamen wij de moord op een Franse priester. Dat was erg choquerend nieuws waar wij met z’n allen diep door getroffen waren.
Tijdens de catechesemomenten klonken getuigenissen over de twee heiligen uit Polen: H. Faustina en paus Johannes Paulus II. Het grote thema was: barmhartigheid. ‘Zalig de barmhartigen’

Kan je anderen aanbevelen om ook naar de wereldjongerendagen te gaan en waarom?
Ik zou iedereen durven aanraden om mee te doen. Je hoeft niet echt gelovig te zijn om mee te doen. De sfeer bij de jongeren is geweldig. Het gaat om het geloof, maar daar zijn nog vele andere activiteiten die de reis boeiend maken, zoals stads- en museumbezoek of andere sportieve en culturele activiteiten. Het is geen tocht met gebeden van de morgen tot de avond. Maar je kan wel iets opdoen van de rijkdom van het geloof.
De aankondiging van de volgende wereldjongerendagen in Panama over drie jaar doet bij mij de droom al groeien om er aan deel te nemen.
En nog een grappige belevenis: na de sloteucharistie gingen wij in grote groep enkele kilometers te voet langs een brede weg naar ons kamp. Plotseling een hele karavaan auto’s en in een van die auto’s zal Paus Franciscus die ons uitwuifde.
Wij wensen Roy en alle andere jongeren van harte proficiat voor de deelname aan de wereldjongerendagen. En aan Roy een hartelijk dankjewel voor dit openhartig gesprek.
Michel Housen.