In die tijd verkondigde Johannes de Doper: "Na mij komt iemand die sterker is dan ik, en ik ben niet waardig mij te bukken en de riemen van zijn sandalen los te maken. Ik heb jullie gedoopt met water maar Hij zal jullie dopen met de heilige Geest." In die tijd kwam Jezus vanuit Nazaret, dat in Galilea ligt, naar de Jordaan om zich door Johannes te laten dopen. En op hetzelfde ogenblik dat Hij uit het water omhoogkwam, zag Hij de hemel openscheuren en de Geest als een duif op zich neerdalen. En er klonk een stem uit de hemel: 'Jij bent mijn geliefde Zoon, in jou vind ik welbehagen.' (Marcus 1, 7-11)
Overweging Wat hadden we elkaar graag in het nieuwe jaar eens goed geknuffeld en een hele korf met goede wensen over elkaar uitgestort: gelukkig nieuwjaar, zalig nieuwjaar, beste wensen, alles wat maar wenselijk is... Het mocht niet zijn. Het klinkt nu helemaal anders: niet ziek worden, niet sterven, elkaar niet besmetten, angst voor eenzaamheid, verzet en opstandigheid, verbijstering dat we financieel misschien wel wat armer zullen worden,... Als het dan maar een gezond jaar wordt, is finaal het enige dat we kunnen stamelen. Gezond leven is kunnen leven met onvolkomenheden, met kwalen en tekorten, omdat je je aanvaard weet, omdat je je veilig en behaaglijk voelt in het leven. Je behaaglijk voelen in het leven is een diepe laag in je bestaan, die alle moeilijkheden en ongemakken kan opvangen. Ondanks alle tegenslagen heb je toch welbehagen in het leven. De godsdienstige woorden zalig, gezegend en genadig klinken door in dit welbehagen, dat niet enkel betrekking hoeft te hebben op feestdagen en zondagen. Het speelt wel degelijk door in alle dagen van de week, in het leven van alledag, waar mensen worstelen met recht en onrecht, met eerlijkheid en oneerlijkheid, met eren en onteren, met delen en roven, met liefhebben en haten... Welbehagen is een prachtig woord, dat zo omvattend is dat het de hemel en de aarde met elkaar verbindt, een soort telefonische verbinding, want er klinken stemmen van de hemel naar de aarde en omgekeerd. In de kerstnacht zongen de engelen over welbehagen en vandaag bij de doop van Jezus, die intussen een man van dertig jaar is geworden, scheurt de hemel open en stemt Iemand met welbehagen in met Jezus en neemt hem aan als zoon. Dat is zoiets als: van hogerhand ziet men Jezus wel zitten, hij is een veelbelovend man, die een warme relatie onderhoudt met alles en iedereen op aarde en in de hemel. Hij zal niemand knakken, breken tot op het bot, integendeel... hij zal helen, genezen en gezond maken. Daardoor zullen de mensen, die met hem in aanraking komen, welbehagen in alle domeinen van het leven ervaren. De doop van Jezus roept het allemaal op. En de doop van elk mensenkind roept dat op! Gedoopte mensen worden immers ook aangenomen tot zoon of dochter van het leven in welbehagen. Gedoopte mensen zullen ook het leven van zichzelf en van anderen niet breken, maar helen, gezond maken en gezond houden. Wie gedoopt wordt, die doet eraan mee om de hemel en aarde met elkaar in verbinding te brengen en te houden. De doop is niet alleen je bekennen tot het verhaal van Jezus van Nazareth, maar ook elke dag dat verhaal vertalen in je persoonlijke en je maatschappelijke leven, waar welbehagen het kernwoord is en blijft. Marcus, de schrijver van dit verhaal van Jezus, laat op het einde van Jezus' leven weer de hemel openscheuren, om een niet jood, een Romeinse soldaat, te laten zeggen dat Jezus inderdaad de zoon van God is. Hiermee is Jezus benoemd tot een wereldwijd bijzondere man, in wie het welbehagen in het leven over de hele wereld is gevoeld als een aardbeving. Hij heeft diepe, zeer diepe indruk gemaakt! Waar Jezus komt, is niets meer wat het was. Daar is brood geen brood meer, maar lichaam. Daar is wijn geen wijn meer, maar bloed. En daar is water geen water meer, maar leven. Over leven gesproken, de geboorte van een kind is een moment van verwondering. Je wordt er stil van. Misschien schieten de tranen in je ogen, komen emoties in je los die je niet voor mogelijk gehouden had. Er overkomt je een wonder, een gelukzaligheid die je lang wil koesteren. Op een diepe manier kan zo'n geboorte je relatie met God raken. Een jonge vader zei ooit: 'Op dat moment kon ik niet geloven dat er geen God bestaat.' Ouders verwonderen zich bij de geboorte van hun kind niet alleen over wat ze zien. Ze verwonderen zich dieper nog over wat ze niet kunnen zien en toch weten. Er is een God die ons kent. Zoals wij ons kind dragen, zo dragen Zijn handen ons samen. Dat brengt ons bij de doopvont om ons kind te laten delen in onze levenslange verwondering: er is een God die ons én ons kind kent en er welbehagen in heeft! Roger Janssen, kruisheer pastoor-moderator pastorale eenheid Maaseik
0 Comments
Leave a Reply. |
NieuwsLangs deze weg willen we u informeren over wat er leeft in onze parochies. (Her-)Abonneren
Dossiers
All
Archieven
May 2023
|