In ons omgaan met elkaar is het weldadig wanneer we beschikken over de gave om ons te verplaatsen in de gedachten en gevoelens van anderen. De Bee Gees zongen er een prachtig liefdeslied over, getiteld: How deep is your love?

                                                         I believe in you
                                                        You know the door to my very soul
                                                        You're the light in my deepest, darkest hour
                                                        You're my saviour when I fall
                                                        And you may not think I care for you
                                                        When you know down inside that I really do
                                                        And it's me you need to show
                                                        How deep is your love?

Te mogen lezen in elkaars levensverhaal is iets dat niet zomaar gebeurt, terwijl er wel naar verlangd wordt. Bij elkaar thuiskomen wil zeggen onderdak krijgen in elkaars levensgevoel, om op die manier niet alleen te staan: niet vereenzamen maar gedragen worden.

In het evangelie geeft Jezus een inkijk in zijn gevoelsleven wanneer hij zegt medelijden te hebben met de mensen, want zij zijn als schapen zonder herder. De herder is de mens die hart heeft voor de schapen, voor de kudde als geheel, maar ook voor elk schaap in het bijzonder. De kudde kan dan wel een mentaliteit uitstralen van volgzaamheid en zich gedragen weten, maar elk schaap heeft ook een eigen wil, een eigen aanvoelen en kan tegendraads, eigenzinnig op weg gaan.

Het invoelingsvermogen, de herderlijke aanpak is in het pastoraat van vitaal belang. Natuurlijk weten we allemaal wel dat er iets moet gebeuren om onze schaapskooien overeind te houden. Ons geloven hangt niet langer af van een gebouw, voor velen is het kerkgebouw zomaar een dak boven wat hoofden. Toch mogen we beseffen dat wat we samen geloven, niemand ons kan afnemen, ook niet dat we regelmatig eucharistie vieren om sterk te blijven bij wat ons ook overkomen zal. Dat is het cement van de schaapskooi waar Jezus op doelt. Daar is en blijft iedereen welkom om  het leven te vieren en de ziel van ons bestaan met de vingertoppen af te tasten om goede antwoorden te vinden op de harde kanten van het leven. Investeren in elkaar als mens, gevoelens beluisteren en ernstig nemen, is wat de herder Jezus van ons vraagt... De rest komt dan in een ander licht te staan.

Roger Janssen, kruisheer
Pastoor-moderator pastorale eenheid Harlindis en Relindis - Maaseik

​

Wie er te voet op uit trekt, die trekt makkelijke schoenen aan om blaren te vermijden. Een weg afleggen om dicht bij anderen te geraken stelt heel wat meer voor dan sms'jes te versturen of telefonisch, via skype, zoom of teams contact te zoeken. Naar anderen toe gaan zonder ballast, zonder voedsel, reiszak en geld. Dat doe je niet als je je intrek  wilt nemen bij die anderen, als je er wenst te overnachten. Zonder ballast arriveer je om een ontmoeting te hebben, een open gesprek, een vriendschappelijke babbel. Tijdens zo'n ontmoeting kunnen de gedachten alle kanten uitgaan, maar wat telt is dat je de anderen geen zand in de ogen strooit of onzuivere bedoelingen overbrengt over wie of wat dan ook.

Mensen communiceren een blijde boodschap aan elkaar, als ze elkaar gelukkig willen maken en de andere mensen alle goeds van de wereld gunnen. Dit zouden ze op hun sandalen af moeten kunnen. Zonder ballast, zonder afleiding, zonder excuses. Neem de tijd, leert Jezus ons, om bevrijd te worden van ongemakken en andere stoorzenders die het leven zwaar maken. Blijf er voor openstaan dat je leven veranderen kan, aan kwaliteit kan winnen. Dan moet je wel niet in je cocon blijven zitten, waardoor je geen contact kunt/wilt hebben en houden met andere mensen. Ga naar buiten, laat je zien en laat de anderen toe je te genezen tot de mens die je ten diepste bent.

Misschien ontmoet je op je sandalen iemand die goedertieren is. Met dit ouderwetse woord wordt iemand bedoeld wiens aard (tier) het is om goed te doen. Er zijn van die mensen die van nature weldaden bewijzen. Zij zijn de goedheid zelve. Zij hebben het beste met je voor. In hun omgeving ben je welkom. Bovendien halen zij het beste in je boven. Er zijn van die mensen. Jezus zegt van God dat hij goedertieren is.

Roger Janssen, kruisheer
Pastoor-moderator pastorale eenheid Harlindis en Relindis - Maaseik

Het leven wordt een stuk aangenamer als men je krediet verschaft. Dan kan je kopen, niet alleen om in leven te blijven en een dak boven je hoofd te voelen, maar ook om je dat extraatje aan te schaffen dat normaal niet tot je budgettaire mogelijkheden behoort: een extraatje, dat tot je eigen en andermans verrassing extra glans geeft aan je leven. Krediet opent ook voor het samenleven mogelijkheden om opbouwend te zijn. Het vertoont verwantschap met het Latijnse woord Credo, dat ik geloof betekent. Ik heb vertrouwen in het leven en in anderen. Cor dare stellen we wanneer we ons hart geven aan ons persoonlijk leven en aan dat van anderen. Dan staan we ferm, vrijmoedig, kordaat in het  leven. Krediet krijgen doet je goed, geeft je innerlijke rust en stimuleert om je vleugels uit te slaan.

Vooroordelen verhinderen het verlenen van krediet. Kinderen bijvoorbeeld krijgen tegenwoordig vaak een rugzakje mee, waarin een handleiding zit opgeborgen over de beperking van hun emotionele en intellectuele ontwikkeling. Niet alles is nochtans voorspelbaar. Een kind kan een laatbloeier zijn of door  het contact met een mentor of andere kinderen extra krediet krijgen en zich ontwikkelen naar een niveau, dat totaal niet verwacht werd.

Jezus van Nazareth trof het niet in zijn eigen woonplaats,  waar hij timmermanszoon was  én bleef. In de eigen omgeving hoefde hij niet te proberen boven het maaiveld uit te komen! Daar klonk al vlug: Is hij niet de zoon van ..?
Krediet geven sloot niet aan bij een dergelijke hautaine afwijzing. Volgens de mensen moest Jezus zijn mond houden en zich niet aanstellen. Dat hij een speciale band had met de Levensbron, die hij onze Vader noemde, was volgens een aantal mensen godslasterlijk, duivels.

In de eigen woonplaats waren er echter ook mensen die zich afvroegen waar hij al zijn kennis en wijsheid vandaan haalde. Zij gaven  hem krediet om zijn kennis met andere mensen te delen. Zij wilden wél luisteren naar hem, die van God een beeld had dat het aanschijn van de wereld zou kunnen veranderen. Jezus getuigde van een liefdevolle en genaderijke verbondenheid, waarbij elk superioriteitsgevoel in welke vorm dan ook, zou ingeruild worden voor een dienstbaar leven met het oog op het geluk van alle mensen. Een verbondenheid,, waarbij tal van kredietlijnen geopend waren.
Krediet geven... Jezus kreeg het niet klaar met zijn dorpsgenoten in Nazareth. Weldra botste hij op het mens- en wereldbeeld van mensen met een hautaine blik. Het werd uiteindelijk zijn kruisdood. Daarna brak het verpletterend inzicht door dat elkaar krediet geven, bijdraagt aan de toekomst van de samenleving.