Een Maaseikenaar schrijft ons...

We staan niet altijd stil bij het woord “samen” maar het is een heel gemis als “samen” uit je leven is. Twee weken ommegang. Twee weken “samen” zijn. In deze dreigende, onzekere tijd, op alle vlakken; is samen-zijn heel ver weg.
Harlindis en Relindis deden hier een wonder.

Ze brachten harmonie, in Maaseik en samen zijn in slechte (1ste zondag) en goede (2de zondag) tijden. Ik wandelde mee (2de zondag) en genoot van de ingetogen en serene sfeer die als een rode draad van Aldeneik naar Maaseik en terug liep. Over deelnemers, wandelaars en toeschouwers hing er een vredevolle rust, die we nu zo nodig hebben. De stilte, de muziek, jong en oud genoot ervan.

De regen van de eerste zondag stond, voor mij symbool voor ons onzeker bestaan op dit moment: oorlog, stijgende prijzen, ontevredenheid en veel egoïsme bij de mensen, maar samen redden we het!
De 2de zondag liet ons de zon zien: de rust, de vrede waar iedereen zo naar verlangt. De sereniteit, de stilte van duizenden mensen. Het was indrukwekkend. Het was echt een beleving van goede gevoelens en emoties, van vrede en rust. Mij heeft het geraakt tot in het diept van mijn ziel.

Graag dan aan iedereen die ook maar iets heeft gedaan om zo'n goede, edele gevoelens bij mensen te brengen.
Bedankt, bedankt voor deze dagen van "samen-zijn".

​Mia Snijkers