Tocht

Wij zijn mensen onderweg: als mens groeien we iedere dag, als christen zijn we ons bewust dat God in al deze momenten aanwezig is. We denken soms dat we alleen onderweg zijn of dat we het alleen moeten redden. In de bijbel lezen we dat het volk Israël, dat zo lang onderweg is geweest, de helpende en reddende hand van God in hun bestaan hebben ervaren. Alvorens het beloofde land in te trekken, wilden ze nooit meer vergeten wat God voor hen  had gedaan. Jozua bouwde daarom een gedenkteken van 12 stenen op de bodem van de Jordaan: het water stroomt verder maar het stroomt niet meer hetzelfde.

De 12 stammen moesten ook elk een steen uit de Jordaan meenemen om een gedenkteken op de oever te maken.

Met de kandidaat vormelingen zijn wij onderweg naar het Vormsel. Aan  het begin van de grote vakantie zijn we ook letterlijk onderweg geweest. Niet zoals Jozua trokken we over de Jordaan maar wel zijn we langs de Maas getrokken en hebben we erover nagedacht hoe we het water anders kunnen laten stromen. In twee groepen trokken we er twee verschillende dagen op uit. We verzamelden elk een steen en lieten de olie erin dringen. Bij het Vormsel worden we gevormd met Chrisma: een merkteken om nooit meer uit te wissen; om nooit te vergeten dat we niet alleen onderweg zijn; dat Gods helpende en reddende hand naar ieder van ons is uitgestrekt.

Zijn wij onderweg naar 'iets'
of is het maar een reis naar 'niets'
leven tussen vreugd' en pijn
zou dat werkelijk leven zijn?
Is het leven... zomaar leven
of een deel van 't grote plan
soms kom je iets eeuwigs tegen
en héél even denk je dan:
dat het licht weer op kan stralen
uit een diepe duisternis
en dat leven wordt geboren
uit al wat gestorven is.
(Toon Hermans)

​Zuster Isabelle