Hoog tijd voor gebed en actie voor vrede naar aanleiding van de gespannen situatie rond Oekraïne

In navolging van paus Franciscus op 26 januari, lanceert de werkgroep spiritualiteit van Pax Christi Vlaanderen een oproep tot gebed i.v.m. de toestand aan de grens van Oekraïne. 

De oorlogsdreiging die over Europa hangt verontrust ons heel sterk als burgers en als gelovigen. Het spel van dreiging en militair opbod wordt opnieuw in alle ernst gespeeld tussen de NATO en Rusland. De Koude Oorlog is als het ware terug, maar ook de vrees op een heet uit de hand lopend gewapend conflict.
Na de Tweede Wereldoorlog hebben christenen en niet-christenen een profetische stem laten horen van dialoog, verzoening en samenwerking. Na de Koude Oorlog zijn er bovendien belangrijke stappen gezet in een proces van toenadering en eenmaking in Europa, helaas zonder Rusland er bij te betrekken. Geruisloos is de oude vijandschap teruggekeerd in vele hoofden en in politieke houdingen over en weer. Er wordt nauwelijks geluisterd naar de rechtmatige verzuchtingen van de betrokken volkeren. De tegenstander wordt vooral gezien als een mogelijke agressor. Dit alles is op dit ogenblik heel duidelijk rond Oekraïne.
Waarom kunnen verantwoordelijke politici het roer zo moeilijk omgooien? Waarom kunnen beleidsmensen de tegenstander zo moeilijk zien als iemand met gelijkaardige verzuchtingen naar veiligheid als wij? Er zijn voldoende redenen om onze stem te laten horen bij politici en om ons hart te laten spreken in gezamenlijke momenten van stilte en gebed.
Daarom hopen wij dat de verantwoordelijken van de christelijke kerken en van andere gelovige en humanistische gemeenschappen op 4 februari, universele dag van de broederlijkheid, zullen bidden en samenkomen in een tijd van stilte en bezinning met het oog op een vredevolle uitweg uit de huidige gespannen situatie rond Oekraïne.
Daarbij kunnen volgende zinnen uit de encycliek “Fratelli tutti” worden voorgelezen: “Elke oorlog maakt dat de wereld erger er aan toe is dan voorheen. Oorlog is altijd een mislukking van de politiek en van de mensheid, een schandelijke capitulatie, een hartverscheurende nederlaag ten opzichte van de machten van het kwaad. (…) Laten we het niet bij theoretische discussies houden, maar laten we de wonden van de slachtoffers aanraken en ons inleven in het leed van de getroffenen” (nr. 261).
Eenzelfde boodschap kan worden gestuurd naar politici en beleidsmakers. We denken daarbij aan de woorden uit ‘Fratelli tutti’: “De kansen die het einde van de Koude Oorlog bood, werden onvoldoende benut omdat het ontbrak aan een toekomstvisie en een gedeeld bewustzijn van onze gemeenschappelijke bestemming. In plaats daarvan bleek het gemakkelijker om particuliere belangen na te streven zonder zich te bekommeren om het universele algemeen welzijn. Zo werd de deur opnieuw geopend voor de vreselijke gruwel van de oorlog” (nr. 260).