En jaarlijks zijn er een aantal momenten waarop we elkaar ontmoeten. Deze momenten zijn veel meer dan vormingsdagen. Voor mij zijn ze vooral bedoeld als uitwisseling over het pastorale werk, om elkaar beter te leren kennen, om kennis te maken met de nieuwe parochieassistenten en om van elkaar te leren. Bovendien hebben we gesprekken over ons eigen geloof en denken we samen na waarom we dit pastorale werk doen. Op vormingsdagen bidden we met elkaar, luisteren we naar boeiende sprekers, eten we samen en wisselen we uit over het reilen en zeilen in onze parochies. Aan het begin van het jaar en aan het einde van het jaar staat meestal een 'excursie' op het programma. Zo trokken we er deze keer op uit naar Nederland en meer bepaald naar de plek van de heilige Gerlachus van Houthem in de gemeente Valkenburg aan de Geul. Eerst en vooral is dat een prachtige streek, met mergelsteen en -grotten in de omgeving en vlakbij het natuurgebied Ingendael. Het 'kleine Zwitserland' is zeer geliefd bij wandel- en fietstoeristen. En midden in dit paradijs bevindt zich het kasteel- en kloostercomplex waar eens de kluizenaar Gerlachus verbleef. Na een introductiefilm over het leven van Gerlachus en een veel te korte rondleiding werd er gegeten en een wandeling gemaakt. Het klinkt misschien weinig origineel maar het mooiste moment bij deze uitstappen vind ik nog steeds dat we samen de eucharistie vieren. Los van de gebruikelijke elementen waar we vaak op letten bij een viering (het aantal kerkgangers, de klanken van het koor, de preek van de pastoor, het geluidsvolume van de microfoon, ...) zijn we dan gewoon samen om te luisteren naar wat God ons wil zeggen in Zijn blijde boodschap en Hem danken (eucharistie = dankzegging) voor het goede wat we mochten beleven en ontvangen. Ik moest daarbij denken aan de apostel Paulus voor wie elke activiteit en elke onderneming iets is om God voor te danken en om tot Zijn eer te doen. 'Doe alles wat u zegt of doet in de naam van de Heer Jezus, terwijl u God, de Vader, dankt door hem', schrijft hij (Kol. 3,17). Dat is voor mij de gemeenschap van de Kerk: in een gezellige sfeer samenkomen, nieuwe plekken en mensen ontdekken, samen iets opbouwen en dat doen vanuit een echter verbondenheid met Jezus zelf in de eucharistie. Zuster Isabelle
0 Comments
Leave a Reply. |
NieuwsLangs deze weg willen we u informeren over wat er leeft in onze parochies. (Her-)Abonneren
Dossiers
All
Archieven
December 2024
|