Overlijden deken Michel Housen

​Geheel onverwacht is onze geliefde deken van Maaseik, Michel Housen, op maandagavond 20 juli uit ons midden vertrokken naar zijn hemelse thuis.

Deken Michel Housen werd op 3 juni 1944 geboren in St Huibrechts-Lille. Als pas gewijde priester werd hij op 8 september 1971 als kapelaan benoemd in de parochie Sint Catharina Maaseik bij deken Olaerts. Op heel korte tijd sloot hij vriendschap met vele jongeren in de talrijke verenigingen die hij leidde en bijstond. Ook de ouderen kregen aandacht door zijn opbeurende en aanmoedigende woorden. 

Toen pastoor van Gassel in Heppeneert op een zaterdag aankondigde dat hij op rust ging moest op zondag in versneld tempo vervanging worden gezocht. Zo werd Kapelaan Housen pastoor benoemd in de parochie van Heppeneert. Heppeneert kon rekenen op een nieuwe, geëngageerde pastoor. Samen met diaken Jos Vancleef zorgde hij ervoor dat de vele eucharistievieringen en het lof in Heppeneert konden blijven plaatsvinden. Al snel werd er een begin gemaakt met de renovatie van de kerk, het park en de kaarsenkapel. Het bedevaartsoord van Heppeneert werd nieuw leven ingeblazen. Na 19 jaar hard werken, benoemde de bisschop in 1990 deze capabele priester tot pastoor-deken in het dekenaat Beringen. Priesters noemden hem een trouwe en correcte collega, parochiemedewerkers loofden hem als goed organisator en toegewijd priester.

In 2005 kwam deken Housen opnieuw naar Maaseik. Nu als deken. Herstructureringen stonden op het programma: van parochies naar federaties, van federaties naar pastorale eenheden, en van dekenaten naar nog grotere dekenaten. Het ging niet altijd voor de wind. De laatste jaren in Maaseik heeft hij verschillende priesters en medewerkers in de pastoraal zien komen en vertrekken. Maar voor ieder van hen bleef hij steeds als een vaderfiguur beschikbaar: plichtsbewust, fijngevoelig, luisterend, meelevend en zelden slecht geluimd. Bij alle administratieve taken die op hem toekwamen vergat hij het belangrijkste niet: door sacramenten, woord en daad, God aanwezig brengen in de wereld.  Door zijn aanwezigheid, eenvoudige woorden en geïnteresseerde vragen liet hij parochianen en allen die hij ontmoette, voelen dat hij hen oprecht een warm hart toedroeg. Hij had een gelovig vertrouwen dat hij datgene moest doen wat God van hem vroeg: namelijk priester zijn voor de mensen en op die manier Gods liefde in de wereld zichtbaar maken.

Op 1 september 2020 zou hij afscheid nemen als deken van Maaseik en zijn pastorale taken verderzetten als pastoor-moderator. Daartoe gaf hij een interview en schreef hij: “Wanneer het ons niet voor de wind gaat, krijgen wij ook wel eens de indruk dat God meer dan 1,50 meter afstand houdt. Maar toch vraagt God van ons dat we geloven in zijn Zoon, Jezus Christus, en dat we elkaar liefhebben zoals Jezus het ons heeft opgedragen. Dan woont God in ons (1 Joh. 3, 24)."

Omwille van corona heeft de uitvaart plaats in intieme kring op zaterdag 25 juli in de Sint-Catharinakerk van Maaseik.