Zoals u op de flyer kunt lezen worden de Lourdesbedevaarders uitgenodigd op een terugkomavond. Deze avond gaat door op vrijdag 6 september om 20 uur in het Parochiecentrum.

Aan de bedevaarders werd gevraagd om reacties te schrijven en om foto's door te sturen. Op de terugkomavond luisteren wij naar een samenvatting van de geschreven reacties en wij kijken naar een fotoreportage of film, gemaakt met de foto's die door de bedevaarders werden verzameld. Bij de zendingsviering voor het vertrek kregen de bedevaarders een knapzak vol intenties mee en nu ... ?

Het enthousiasme over de bedevaart willen wij delen met hen die niet mee konden gaan. Daarom is iedereen die graag komt luisteren naar de getuigenissen over de Lourdesbedevaart en die graag meekijkt naar de fotoreportage van harte welkom.

M. Housen

'Weer of geen weer', de wandeling gaat door. Zo stond het op de uitnodiging. Weer of geen …. wie denkt dan aan extreme warmte? Daarbij was er duidelijk onweersdreiging op vrijdag 26 juli en een onweer is altijd onvoorspelbaar. Omdat het er om 19 uur toch matig goed uitzag werd er voor gekozen om de geplande wandeling te laten doorgaan.

Een gebed ter inleiding, een duiding bij het gebied Elerweert en dan op hoop van zege …. op weg. De huifkar begeleidde de wandeling en diende als koelwagen voor frisdrank en opvang van wandelaars onderweg. We trokken lans de Hoogte en de Damiaan naar Elerweert en onderweg kregen wij uitleg over de brug bij Visserweert en de grindontgraving in Elerweert; over hoe ingenieurs denken en studies maken en hoe de Maas zijn weg zoekt. Leerrijk ook hoe de diepgang van de Maas de grens tussen België en Nederland steeds weer verlegt.

Na een goed uur wandelen stapten wij allen in de huifkar die ons bij zaal de Kaartridder bracht. Het broodje uit het vuistje smaakte heerlijk bij een tas koffie, iets fris of een glaasje wijn. Verschillende dahlia's sierden de tafels. Heel aangename sfeer, een echt vakantiegevoel.

Voor de meesten was dit misschien de laatste wandeling in een gebied waar het begin van de ontgrinding gepland is voor januari 2020.

M Housen

Geliefden geven graag verrassingsgeschenken, bv. bij een verjaardag. Maar soms, omdat geheimhouden moeilijk wordt, lichten ze even de sluier op. Zo doet God ook met ons. Zijn hemel zal een verrassing zijn, maar toch licht Hij even de sluier op: dat is het feest van Maria Tenhemelopneming. Feest van hoop. God laat zijn liefde zien in een zo volmaakt mogelijke toekomst voor ons, zijn kinderen. Maria, zijn Moeder, mag de eerste en ons aller voorbeeld zijn. Haar leven is geen passief streven, maar actief in liefde leven. Zoals zij destijds de berg opging om haar nicht bij te staan, zo gaat zij met ons over de bergen van onze zorgen. Zo wil Maria ons steeds bijstaan.  Haar roeping is voor eeuwig liefde te zijn. Ook voor ons zal het onze eeuwige roeping zijn. Elke mens is een parel voor God als hij zijn liefde laat schitteren, want in ieder van ons heeft God zijn beeld gegrift, zijn liefde gelegd. Er zijn mensen die heel hun leven als kinderen blijven. Hun enige talent is liefde krijgen en geven. Zij zijn niet geroepen om, met wereldse normen, grootse dingen tot stand te brengen, maar wel de mensen te doen geloven dat liefde het enige en voornaamste is. Het hoogfeest van Maria nodigt ons uit om te blijven dromen van een hemel waar alles liefde is en geroepen om te bouwen aan elkaars geluk. Een hemel die nu al begonnen is. Maria, toon mij in elk moment van mijn leven dat gij mijn moeder zijt.

Maria,
Laat mij weer kind worden om met kinderogen
naar uw Jezuskind te kijken, en te genieten van
zijn pure eenvoud en menselijke schoonheid.

Laat mij steeds jong zijn, vol jeugdige dromen,
en met Jezus en zijn leerlingen naar Jeruzalem gaan
om onderweg te luisteren naar Zijn woord
en mijn woord aan Hem toe te vertrouwen.
Geef mij de kracht om samen met u en Jezus
de kruisweg te gaan wanneer pijn en lijden
ook mijn deel zal zijn.

Laat mij in de ouderdom met de ogen van
Simeon kijken en uw Zoon erkennen als enig heil.
Geef mij dan de diepe vrede en rust
Om samen met u één te zijn met Jezus.

Overname ter uit tijdschrift: Banneux N.D. Boodschap voor alle naties. Alfons Selleslagh.

​Om stipt één uur vertrok een volle liftbus met 47 leden van Samana Maaseik. Eerst bezochten we het huis en kapel van Pater Karel in Munstergeleen. Een gids gaf ons een korte maar boeiende uitleg over de boerenzoon die al zeer vroeg zich aangetrokken voelde tot de kerk. Pater Karel leefde van 1821 tot 1893. Als jongeman trad hij in Doornik binnen bij de paters Passionisten en vervolgde daarna zijn weg naar Engeland en Ierland. Ontelbare lijdende en hulpzoekende mensen vonden en vinden nog steeds troost en hoop bij deze gewone Limburgse jongen.